"...Artysta przeciwstawia się w swoich dziełach, wszelkiemu odtwarzaniu a nawet sugerowaniu rzeczywistości przedmiotowej. Nie akcentuje on „czystej formy”, bo sztuka jego nie jest wyzbyta przekazu treściowego. Działa ona jednak nie przez odtwarzanie motywów wybranych z otaczającej rzeczywistości, ale posługuje się układami linii, form i barw, pojętymi jako najogólniejszy system znaków. Artysta nie interesuje się bowiem konkretnymi fragmentami natury czy epizodami z życia ale w swoich dziełach ukazuje uniwersalne problemy ludzkie; filozoficzne i emocjonalne.

Bogdan Mielczarek utrzymuje za Kandinsky'm, że sztuka ma wartość tylko wtedy, gdy powstaje z „konieczności wewnętrznej”. Mielczarek w swoich dziełach formy geometryczne, podobnie jak i barwy, traktuje jako nośniki treści wewnętrznej. Pomiędzy kolorem i formą zachodzi stały stosunek, kolor może jedną formę podkreślić, inną przytłumić. W dziełach tego artysty ostre kolory działają jeszcze silniej w ostrych formach (np. kolor żółty w trójkącie). Ponieważ liczba kolorów i form jest nieskończenie wielka, nieskończenie wielkie są również możliwości ich zestawień a jednocześnie nieskończenie różne jest ich oddziaływanie i odbieranie.
Dlatego życzymy państwu przy oglądaniu dzieł Bogdana Mielczarka wielu indywidualnych wrażeń oraz doszukania się w nich własnych przeżyć."